Sevilla

Sevilla czyli kolebka Hiszpańskiej Inkwizycji.

„Quien no ha visto Sevilla, no ha visto maravilla„

Spis treści

O Sewilli

Sewilla to piękne, hiszpańskie miasto posiadające nieodparty urok i klimat, któremu nie sposób się oprzeć. Co należy wiedzieć o Sevilli. Przede wszystkim należy znać fakt, że jest stolicą Andaluzji. Znajduje się tam największa katedra świata, która zbudowana została w miejscu meczetu. We wnętrzu katedry znajduje się grobowiec Krzysztofa Kolumba. W sąsiedztwie gotyckiego kościoła znajduje się Alkazar, w którym kręcono sceny z serialu „Game of Thrones” oraz Główne Archiwum Indii, które w określone dni można zwiedzać za darmo. Zawiera ono ponad 9km dokumentacji, mapy z hiszpańskich kolonii oraz ciekawe przedmioty z kolonii. Spacer po Sewilli to prawdziwa uczta dla wszystkich naszych zmysłów: oczu, uszu i węchu.

Idziemy zwiedzać

Na zwiedzanie Sewilli postanowiłem udać się zielonym busem „tour por Sevilla” czyli tzw. Hop On Hop Off. Autobus zatrzymuje się na 15 przystankach przy najważniejszych zabytkach Sewilli. Bilet kosztował 14€ (ze zniżką) i upoważniał do 2 dniowego zwiedzania Sewilli. W cenie biletu zawarta była mapka i słuchawki. Strona firmowa. Mapka przejazdu znajduje się pod zakładką MAP.

Zwiedzanie zacząłem od Torre del Oro czyli Złotej Wieży, obok którego znajduje się przystanek startowy i końcowy wszystkich autobusów Hop On Hop Off. Nazwa wieży pochodzi od złoconych azulejos, które zdobiły jej mury. Hiszpanie twierdzą, że nazwa pochodzi od złota wyładowywanego ze statków. które przypływały z Nowego Świata. W każdym razie wieża prezentuje się bardzo ładnie nad brzegiem rzeki. Została wzniesiona przez Almohadów w pierwszej połowie XII w. Połączona ze Srebrną Wieżą oraz Alcazarem, należała do systemu obronnego miasta. W Torre del Oro obecnie swoją siedzibę ma Muzeo Naval czyli Muzeum Morskie. We wtorki wstęp gratis.

Jeden z eksponatów muzeum – galion z XIIIw.

Na przeciwko Torre del Oro, przy ulicy Calle Santander 15, znajduje się wspomniana wcześniej wieża oraz resztki murów miejskich. Jest to Torre de la Plata czyli Wieża Srebrna. Wieża i pozostałości murów zlokalizowane są na parkingu samochodowym.

Wieża Srebrna oraz resztki murów na parkingu

Na przeciwko Torre del Ore znajduje się najstarsza w Hiszpanii arena do walki z bykami. Wewnątrz znajduje się muzeum, gdzie można podziwiać kolekcję kostiumów (m.in. pomalowana przez Picassa purpurowa kapa torreadora), portrety i afisze.

Kolejnym zabytkiem Sewilli jest gotycka Katedra Najświętszej Marii Panny. Powstała w miejscu meczetu zbudowana przez muzułmańską dynastię Almohadów. Jest największym tego typu obiektem na świecie. Aby zwiedzić katedrę trzeba odstać przynajmniej 90 min w kolejce. W niedzielę wstęp na La Giraldę i do Katedry od 14:30 do 18:00 jest wolny. Katedra oraz La Giralda wpisane zostały na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

La Giralda – wieża początkowo pełniąca funkcję minaretu

La Giralda – na szczycie posąg symbolizujący Wiarę

Nie każdy wie, ale przed Katedrą urządzano publiczne autodafe czyli publiczne wyznanie lub zaparcie się wiary przez oskarżonego o herezję. Pierwsza autodafe odbyło się 6 lutego 1481r. Odbyło się pod nadzorem dwóch dominikańskich inkwizytorów. Na stosie spłonęło wówczas sześciu wysoko postawionych konwertytów czyli nawróconych Żydów. Publiczne spalenie było wydarzeniem o iście teatralnym charakterze, dopracowanym do ostatniego szczegółu. Ogromne koszty związane z jego przygotowaniem rozwiązano w ten sposób, że Święte Oficjum konfiskowało wszelkie dobra oskarżonych osób. Żydzi byli bardzo bogatą społecznością, więc inkwizycyjny skarbiec prawie zawsze był pełny. W latach 1556-71 wydano dekret mówiący, że największe społeczności morysków (nawróceni muzułmanie) miały płacić podatek w celu utrzymania lokalnych trybunałów inkwizycyjnych. Jeśli nie wyraziliby na to zgody ich dobra również miały być konfiskowane. Trwało to aż do momentu ich ostatecznego wypędzenia z Hiszpanii, czyli roku 1609.

Wędrując w okolicy Katedry natrafiamy na Real Alcazar. Zespół pałacowy został zbudowany na pozostałościach arabskiej fortecy. Następnie był rozbudowywany i odrestaurowany miedzy XI a XXw. Sale o złoconych kopułach, mury pokryte płytkami azulejos oraz przepiękne ogrody były świadkami najważniejszych wydarzeń miasta i całego kraju. Alcazar tak jak Katedra i La Giralda, wpisany został na listę UNESCO

Łaźnie Marii de Padilla – jedna ze scenerii serialu Game of Throne

Odwiedzając Alcazar należy wspomnieć o ogrodach. Rajskich ogrodach. Zajmują one 4/5 całkowitej powierzchni Alcazaru i są rozmieszczone piętrowo na tarasach. Powstawały w różnych okresach: w epoce arabskiej, renesansowej, baroku i innych.

Po zwiedzeniu Alcazar udajemy się do kolejnej atrakcji Sewilli. Jest nim Archivo General de Indias czyli Główne Archiwum Indii. Obiekt ten został wpisany na listę UNESCO. Wcześniej budynek pełnił funkcję Giełdy Handlowej. Archiwum zostało utworzone w 1785 z woli Króla Hiszpanii Filipa III. Obecnie przechowuje się w nim 9km bieżących informacji liczących ok 80 milionów stron. Wszystkie dokumenty pochodzą z instytucji związanych z koloniami hiszpańskimi.

Biblioteka Archiwum Indii – w szafach po bokach archiwa

Kolumbia 1614 – Wioska Bogota z jej ziemiami, bagnami i wodami powodziowymi

Skrzynia do przechowywania dokumentów Królewskich z 1567r. Wymiary:33×66.5x41cm
Materiał: drewno, pozłacany metal, pergamin

Na dwóch piętrach możemy zobaczyć dokumenty, mapy z kolonii hiszpańskich, portrety, armaty z okrętów, skrzynie drewniane i metalowe, podarunki z kolonii takie jak naczynia, lalki czy np przedmioty codziennego użytku, np: peruka. Wiele spośród dokumentów ma bezcenną wartość historyczną: w zbiorach znajdują się m.in. rękopisy Kolumba, Ferdynanda Magellana, Vasco Núñeza de Balboa, Ferdynanda Cortesa, Francisco Pizarro. Wstęp do Archiwum jest darmowy. Na zwiedzanie należy przeznaczyć sobie 2-3 godziny.

Kolejnym zabytkiem w Sewilli wartym uwagi jest Ayuntamiento czyli Ratusz. Ta wspaniała renesansowa budowla powstała w latach 1527-1564 w miejscu dawnego placu turniejowego na pozostałościach dawnego klasztoru franciszkanów. Architektem był Diego de Riaño. Dwie kondygnacje ratusza ozdobił historycznymi i mitycznymi postaciami, motywami heraldycznymi i emblematami związanymi z założycielami Sewilli – Cezarem i Herkulesem. Budynek reprezentuje dwa style architektoniczne. Jedna z fasad budynku nazywana Plaza Nueva jest neoklasycystyczna, natomiast druga, Plaza San Francisco renesansowa.

Sewilla była hiszpańską stolicą Świętej Inkwizycji, z administracją i lochami w zamku San Jorge, po którym nie ma już śladu. Została tylko uliczka nosząca nazwę Callejon de la Inquisicion – Zaułek Inkwizycji.

Spacerując po Sevilli, kolejnym miejscem wartym odwiedzenia jest Plaza de Espana, który to zlokalizowany jest wśród zieleni Parku Marii Luisa (38Ha). Plac powstał w 1928 roku na potrzeby Wystawy Iberoamerykańskiej w 1929r.

Pomiędzy dwoma więzami o wysokości 80m, w półkolu rozciąga się pawilon o długości 170m. 58 ławek zostało pokrytych azulejos z Triany ilustruje ważne wydarzenia z hiszpańskiej prowincji.

W sąsiedztwie znajduje się ogromny Park Marii Teresy. Jego historia sięga XIX wieku, kiedy to Infantka Maria Luiza przekazała miastu dużą część ogrodów Palacio de San Telmo. Stały się w ten sposób największymi terenami miasta. Jego obszar obejmuje ponad 380000m2 (38Ha). W 1911 roku Jean-Claude Nicolas Forestier przeprojektował ogrody, które możemy podziwiać w ich obecnych kształtach.

Park Marii Luizy możemy zwiedzać na kilka sposobów: pieszo, dorożką, na rowerze, segwayem lub nawet łódką. W zależności od wybranego środka lokomocji, nacieszymy oczy innym spojrzeniem na otaczające nas krajobrazy.

Charakterystycznymi elementami parku są tzw. glorietas, czyli altanki. Jedną z popularniejszych jest Glorieta de las Palomas, gdzie możena karmić gołębie. Ptaki są tutaj oswojone do tego stopnia, że będą dosłownie jadły nam z ręki! Inne znane altanki to: Glorieta de Cervantes, Glorieta de Francisco Rodríguez Marín czy Glorieta de la Mesa Mural.

Park to także bogactwo pomników i fontann, np. Fuente de los Leones (Fontanna Lwów), Fuente de las Ranas (Fontanna Żab), Fuentes de las Palomas (Fontanna Gołębi). Znajdziemy tam także 2 muzea: Museo Arqueologico oraz Museo de Artes y Costumbres Populares, które kiedyś były pawilonami wystawowymi.

Pawilony znajdują się na Plaza de America. W Pałacu Renesansowym (Palacio de Renacimiento) znajduje się Museo Arqueologico czyli Muzeum Archeologiczne. Pawilon Mudejar (Pabellón Mudéjar) skrywa w sobie Muzeum Sztuki Ludowej (Museo de Artes y Costumbres Populares). Niestety nie było mi dane go zwiedzić gdyż był w remoncie za każdym razem, gdy zwiedzałem Sewillę. Wstęp dla obywateli UE do muzeum jest darmowy.

Prócz tego należy wspomnieć, ze w parku rośnie wiele gatunków roślin jak sosny, figi, mit zwyczajny, nandina zwyczajna, cedr, palmy, modrzew, fiskusy, magnolie i dziesiątki innych roślin egzotycznych łącznie z drzewami pomarańczowymi.

Wstęp na teren parku jest bezpłatny.

Park jest czynny: 1.XI – 31.III: 8-22, 1.IV – 31.X: 8-24

Wędrując przez park dotrzemy do Palacio de San Telmo. Wg mnie jest to jeden z piękniejszych budynków w Sewilli. Podłużny pałac został wzniesiony pod koniec XVII wieku. Kiedy swoją siedzibę miała tu Szkoła Morska dla Nawigatorów (Universidad de Mareantes), a na pocz. XX wieku mieściło się tu seminarium. Obecnie swoją siedzibę ma tu Prezydent Autonomicznej Wspólnoty Andaluzji. Brama główna jest doskonałym przykładem sewilskiego baroku. Została zaprojektowana przez Leonardo de Figueroa. Po bokach znajdują się po tzy kolumny wspierane przez Atlasów. Można także zauważyć dwanaście alegorycznych postaci kobiecych reprezentuje sztukę żeglarską i nauki ścisłe. Na szczycie znajduje się figura św. Telmo oraz rzeźby patronów miasta: świętego Ferdynanda (Ferdynanda III Kastylijskiego) i świętego Hermenegilda. W 1754 roku za bramę zapłacono 50000 peso. Na fasadzie budynku znajdują się postacie 12 wybitnych mieszkańców Sewilli.

Zwiedzanie jest darmowe lecz aby zwiedzić pałac trzeba się wcześniej umówić.

Zwiedzanie tylko z przewodnikiem: https://www.juntadeandalucia.es/

W sąsiedztwie Palacio de San Telmo znajdują się dwa ciekawe obiekty. Pierwszym z nich jest pięciogwiazdkowy Hotel Alfonso XIII. Ten hotel to prawdziwy pałac mudejar, który został zbudowany dla króla Alfonsa XIII. Znajduje się w pobliżu Parku Marii Luizy, dojechać do niego można autobusem 21, tramwajem T1 oraz metrem (przystanek Puerta Jarez).

Hotel został zbudowany jako najlepszy hotel w Europie pomiędzy 1916 a 1928 rokiem na Wystawę Iberoamerykańsko w 1929 roku. Hotel to wspaniały, imponujący i luksusowy budynek z wieżami, marmurowymi podłogami i ręcznie malowanymi kafelkami. Niedawno odnowiony (2012 r.), jest to jedno z tych miejsc, w których można się zatrzymać, tak samo jak i odpocząć. Zawiera 151 pokoi, w tym 19 apartamentów, urządzonych w stylu mauretańskim, kastylijskim lub andaluzyjskim, geometryczne dywany i klasyczne współczesne meble, podkreślone marokańskimi lampami, intarsjowanymi stołami i misternymi gipsowymi sztukateriami (pokoje mauretańskie) oraz stoły i krzesła w średniowiecznym stylu. (Andaluzyjski i kastylijski). Apartament królewski ma 200m2 i ma intarsjowaną szafkę z masy perłowej, która była prezentem od Agi Khan. Pozostałe dwa apartamenty, Królewski Alcazar i Torreon, oba mają uprzywilejowane cechy: pierwszy oferuje widoki na pałac królewski i jest wzorowany na prywatnym gabinecie Marii Padilli, kochanki Króla Pedro the Cruel, podczas gdy drugi ma ogromny prywatny taras, na którym znajduje się jedna z narożnych wież hotelowych.

Jak na taki obiekt przystało, sale konferencyjne są bardzo okazałe z pięknymi kafelkami, drewnianymi kasetonami i czeskimi kryształowymi żyrandolami. Hotel nie posiada spa ale jest spory odkryty basen w ogrodzie, sauna i siłownia. Smakoszom spodoba się ogrodowa restauracja w stylu arabskim i innowacyjny bar tapas z dużym, zacienionym tarasem, a koktajle są podawane w turkusowym barze w stylu Art Deco.

W hotelu bywało wiele znakomitości. Stał się ulubionym przystankiem dla zmarłej babci obecnego króla, Doña Maria de las Mercedes de Borbón y Orleáns, a także dla najbardziej czarujących i sławnych gości Sewilli, w tym księżniczki Monako, Rity Hayworth (której ojciec pochodził z Sewilli). Bywał tu także Orson Welles, Audrey Hepburn, Sofia Loren, Jackie Kennedy i księżna Diana; nakręcono tu kilka scen z Lawrence z Arabii.

Znani goście, którzy przebywali tam ostatnio, to Pierce Brosnan (podczas kręcenia filmu Die Another Day w Kadyksie), Lenny Kravitz, Brad Pitt, Shakira i obsada serialu Game of Thrones (sezon siódmy).

Metropol Parasol
Hospita de la Caridad
Tabaco
Hotel Alfonso III
Costurero de la Reina
budynki na Expo
monastyr koło expo
Paseo de la Delicias 24 (z boku wieża)
Guatemalla Pavilion
Conservatorio de danza Antonio Ruiz Soler
Mexico Pavilion
Consulate of Colombia
Plac Herkulesa
Hispalis Fountain – 104702 S5Neo
Real Parroquia de Señora Santa Ana
Parroquia de San Jacinto
Instituto Hispano-Cubano

Sevilla FC

Sevilla FC czyli klub piłkarski z tego miasta to jedna z wielu drużyn, którym kibicuję w La Liga.

Miałem przyjemność być na meczu tego zespołu będąc w Sewilli.

Atmosfera jest niesamowita. Już około 2-3 godziny przed meczem pierwsi kibice udają się metrem w kierunku stadionu. Nie ma takiej bandyterki jak jest na polskich stadionach.

Pisząc o tym klubie, należy wspomnieć o 16 minucie.

W 16 minucie zostaje zatrzymany mecz i wspomina się byłego zawodnika Sevilli – Antonio Puertasa

Był to piłkarz pochodzący i grający w tym klubie od początku swojej kariery.

25 sierpnia 2007, w 31. minucie meczu Sevilla FC – Getafe CF, Puerta doznał ataku serca, stracił przytomność i upadł na murawę. Dzięki natychmiastowej interwencji kolegów z drużyny, Andrésa Palopa i Ivicy Dragutinovicia, nie zakrztusił się własnym językiem. Po krótkiej chwili podniósł się o własnych siłach i pod opieką lekarza udał się do szatni, gdzie kolejny raz stracił przytomność. Piłkarza w ciężkim stanie odwieziono do szpitala.

Według prasowych doniesień u zawodnika pięciokrotnie ustawała akcja serca. Zmarł 28 sierpnia o godzinie 14:30 w szpitalu Virgen del Rosario. Bezpośrednią przyczyną śmierci była niewydolność wielonarządowa oraz nieodwracalne uszkodzenia mózgu spowodowane zatrzymaniem akcji serca, do którego doprowadziła dziedziczna arytmogenna kardiomiopatia prawej komory.

Według kolegów Puerta miał winić za to zmienne warunki meteorologiczne. Nie było to jego pierwsze zasłabnięcie, jednakże władze klubu zapewniają, że przedsezonowe badania piłkarza nie były alarmujące.