-
Klasztor Dadivank
O klasztorze Dadivank (ormiański: Դադիվանք) jest ormiańskim klasztorem apostolskim w dystrykcie Kalbajar w Azerbejdżanie, graniczącym z prowincją Martakert samozwańczej Republiki Górnego Karabachu. Został zbudowany między IX a XIII wiekiem i jest jednym z głównych zespołów klasztornych średniowiecznej Armenii. Historia Według starej legendy, w miejscu, gdzie obecnie stoi kościół Surb Astvatsatsin, w pierwszym wieku brutalnie zamordowano św. Dadi (jeden z pierwszych wyznawców Chrystusa). Apostoł Tadeusz wysłał go, aby głosił chrześcijaństwo w Artsakh. Jednak Dadi został wkrótce schwytany przez księcia Abgara i zginął męczeńską śmiercią. Klasztor został zbudowany przy grobie ku pamięci niewinnej ofiary i nosił nazwę Dadivank, choć w innych źródłach jest często określany jako Arakelots, co w języku ormiańskim oznacza…
-
Szusza
O mieście Szusza to miasto w Azerbejdżanie znajdujące się w spornym regionie Górnego Karabachu. Położone na wysokości 1400-1800 metrów w górach Karabachu było górskim kurortem w czasach sowieckich. Historia Osada została po raz pierwszy odnotowana w XV-wiecznej ilustrowanej ormiańskiej ewangelii, wystawionej w Matenadaran w Erewaniu (numer archiwalny 8211), która wspomina o „wiosce Shushu”. Ewangelia została napisana przez pisarza i artystę Ter-Manuela w 1428 roku i jest najwcześniejszym znanym artefaktem z miasta. Według kilku źródeł osada zwana Shosh służyła jako starożytna forteca w ormiańskim księstwie Waranda i tradycyjnie należała do dynastii książęcej Melik-Sahnazarian. Twierdza została opisana jako strategiczna twierdza w jednym ze wschodnich okręgów wojskowych Armenii, zwanych sghnachami, odgrywając kluczową rolę…
-
Stepanakert
O mieście Stepanakert zwany dawniej Warakn jest największym miastem Górnego Karabachu i zarazem stolicą nieuznawanego państwa Republika Górskiego Karabachu, de iure miasto w Azerbejdżanie. Wznosi się nad rzeką Karkar. Wieczorną atrakcją Stepanakertu jest oryginalnie podświetlona muzyczna fontanna, która znajduje się w parku w centrum miasta. Miasto zbytnio nie różni się od typowych armeńskich miast. Podczas wojny o Górski Karabach w latach 90. miasto było ostrzeliwane i bombardowane, głównie ze strony znajdującego się w rękach Azerów miasta Şuşa. Mimo tego przez całą wojnę w mieście działało wiele instytucji, np. szkoła średnia. Republika Górnego Karabachu liczy sobie około 150000 ludności i zajmuje 11 tys. km2. Jest to małe państewko. W 1992 uzyskała niepodległość. Atrakcje turystyczne Monument „My i Nasze Góry”…
-
Sanahin
Historia Klasztor ten znajduje się w niedalekim sąsiedztwie zespołu klasztornego Hachpat. Powstał w X wieku na miejscu wcześniejszej budowli z IV-V w. za panowania ormiańskiej dynastii Bagratydów. Wybudowano tu wówczas trzy kościoły, założono wielką bibliotekę i szkołę. Klasztor wygląda niemal bliźniaczo podobnie do klasztoru Hachpat, co może sugerować, że najprawdopodobniej oba kompleksy zostały zaprojektowane przez architektów pochodzących z tej samej szkoły. Kompleks Sanahin Kompleks klasztorny Sanahin jest jednym z najznamienitszych zabytków armeńskiej architektury średniowiecznej i należy do Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego. To cały kompleks wzniesiony w czasach panowania króla Aszota III Bagratuni (952-77), a więc jest rówieśnikiem chrześcijaństwa w Polsce. Na tablicy informacyjnej z dużym planem klasztoru polecanych do zobaczenia jest 16 budowli i obiektów. Cały kompleks od 2000 roku znajduje się na Liście Światowego…
-
Klasztor Hachpat
Historia We wsi Haghpat od IV wieku stał kościół i uważa się, że stał on również na miejscu obecnego klasztoru. Założenie klasztoru datuje się na panowanie króla Abbasa Bagratuni (929-953rok), ale budowa najstarszego budynku kompleksu rozpoczęła się w 976 r. Klasztor został założony przez królową Khosrovanuysh (Chosravanus), żonę króla Bagratydów Aszota III. W tym samym czasie powstał pobliski klasztor Sanahin. Oba klasztory można zwiedzić w jeden dzień ponieważ znajdują się blisko siebie. Lokalizacja klasztoru Hachpat została wybrana tak, aby wychodziła na rzekę Debed w regionie Lori w północnej Armenii. Został zbudowany nie na szczycie, ale w połowie zbocza wzgórza, w miejscu wybranym, aby zapewnić ochronę i ukrycie przed wścibskimi oczami,…
-
Baku
Wstęp Do Baku, stolicy Azerbejdżanu udałem się pod wpływem reklam w telewizji hiszpańskiej. Swojego czasu sponsorem mojej ulubionej drużyny hiszpańskiej, Atletico Madrid został Azerbejdżan, co okazało się spektakularnym sukcesem. „Kraina Ognia” jak mawia się o Azerbejdżanie – kraju bogatym w ropę i gaz, cieszy się coraz większym zainteresowaniem na całym świecie, gdy ludzie Diego Simeone maszerowali naprzód i w górę. Tak więc wypadało odwiedzić ten kraj i zobaczyć, kim jest sponsor Atletico Madrid. Tym bardziej, że bogactwo tego kraju budowali Polacy. Należy tu wymienić m. in. Józefa Płoszko, który przez większą część życia związany był z Baku, gdzie pracował jako architekt dzielnicowy. Pałac Ismaila to jego dzieło. Z jego dzieł…
-
Akhtala
Historia Osada współczesnej Akhtali była znana jako Agarak w V wieku. To tutaj twierdza została prawie na pewno zbudowana na fundamentach z epoki brązu i żelaza. Została zbudowany pod koniec X wieku przez Kyurikidów. Ta gałąź Bagratunis wywodziła się z Gurgen. Był synem patronów klasztorów Sanahin i Haghpat położonych niedaleko Achtali, króla Aszota III Miłosiernego i królowej Chosrowanusz. Braćmi Gurgena byli król Smbat II Zdobywca i Gagik I Bagratuni, pod którym królestwo Armenii Bagratuni osiągnęło szczyt rozkwitu Pierwszy raz nazwa Ahtala została zapisana w dekrecie królewskim z 1438 roku. Uważa się, że etymologia nazwy Achtala ma pochodzenie tureckie i oznacza białą polanę. Ormiańska nazwa osady (Ախթալայի վանք) , w której…
-
Katskhi
Katskhi Katskhi jest to mała wioska w środkowej Gruzji, położona w odległości 5km od miasta Cziatura, a zarazem 63 km od Kutaisi. Kolumna Katskhi Jedną z ciekawszych atrakcji jest tu usytuowana pośród zieleni samotna skała zwana Kolumną (Maczugą) Katskhi. Ma ona 40 metrów wysokości i do złudzenia swoim kształtem przypomina Maczugę Herkulesa z Ojcowskiego Parku Narodowego w Polsce. Na jej szczycie znajduje się niewielki kościółek oraz pustelnia. Szacuje się, że kompleks wybudowano pomiędzy VI a VIII wiekiem n.e. Według jednej z miejscowych legend w średniowieczu pustelnię zamieszkiwali stylici – czyli tzw. słupnicy, chrześcijańscy asceci z początków chrześcijaństwa, którzy w akcie dobrowolnej pokuty prowadzili życie w odosobnieniu, na słupach. Pożywienie i…
-
Nieśwież
Historia miasta Historia starożytnego Nieświeża jest dość skomplikowana. Przez długi czas uważano, że Nieśwież jest po raz pierwszy wymieniony w kronikach w 1223 r., kiedy Jurij Niasvizhski został wymieniony wśród rosyjskich książąt, którzy zginęli w bitwie z Mongołami nad Kalką. Jednak większość specjalistów uważa, że kronikarz miał na myśli albo Nieśwież na ziemiach Włodzimierza-Suzdala, albo Nieświcz na Wołyniu. Bardziej słusznie należy uznać, że historia współczesnego białoruskiego miasta rozpoczęła się w 1445 r., kiedy w dokumentach po raz pierwszy wspomniano o osadzie Nieśwież (wielki książę Kazimierz przekazał ją Mikołajowi Niemirowiczowi). Później Nieśwież był własnością rodzin Sołtanów, Montygirdowiczów i Kishków. W 1513 r. Anna Kiszka poślubiła Jana Radziwiłła. Nieśwież był posagiem, który…
-
Skansen Stroczyca
Historia Białoruskie państwowe muzeum ludowej architektury drewnianej i dawnego życia codziennego powstało w pobliżu wsi Stroczyca w 1976 roku. To skansen, który prezentuje przykłady ludowej architektury drewnianej z różnych regionów Białorusi. Wszystkie zabytki architektoniczne w muzeum to autentyczne stare drewniane budynki, które zostały przywiezione z różnych części Białorusi, zebrane na terenie muzeum i starannie odrestaurowane. Muzeum to jest szeroko znane wśród Białorusinów pod nazwą „Stroczyca”, choć w oficjalnej nazwie muzeum nawet to słowo nie brzmi. Faktem jest, że skansen znajduje się między miejscowościami Stroczyca i Ozierce. Obie te wsie znajdują się w powiecie Mińskim obwodu Mińskiego na Białorusi. Geograficznie większość ekspozycji muzeum znajduje się bliżej wsi Stroczyca, ale muzeum jest…
Zobacz również
Kompleks „Młyn i Kuźnia”
