Tatew
Historia
Płaskowyż Tatew był użytkowany od czasów przedchrześcijańskich, gdzie znajdowała się pogańska świątynia. Po chrystianizacji Armenii świątynia została zastąpiona skromnym kościołem.
Rozwój klasztoru Tatew rozpoczął się w IX wieku, kiedy stał się on siedzibą biskupa Syunika. Historyk Stepanos Orbelian opisuje budowę nowego kościoła w pobliżu starego w 848 roku dzięki pomocy finansowej księcia Filipa z Syunik.
Na początku XI wieku Tatev gościł około 1000 mnichów i dużą liczbę rzemieślników. W 1044 r. siły zbrojne sąsiednich emiratów zniszczyły kościół św. Grzegorza i otaczające go zabudowania, które wkrótce potem odbudowano. W 1087 roku na północ od kompleksu wybudowano kościół Mariacki. Klasztor doznał znacznych zniszczeń podczas najazdów Seldżuków w XII wieku i trzęsienia ziemi w 1136 roku. W 1170 Turcy Seldżuccy splądrowali klasztor i spalili około 10 000 rękopisów. Klasztor został odbudowany staraniem biskupa Stepanosa pod koniec XIII wieku.
W XIV wieku wskutek wojen i najazdów klasztor ucierpiał. Odrodził się dopiero w XVII i XVIII wieku. ostał ponownie splądrowany podczas najazdów sił perskich dowodzonych przez Agę Mahmet Khan w 1796 r.
W 1836 r. carska Rosja położyła kres władzom metropolitalnym Tatewu.
26 kwietnia 1921 r. II zjazd panzangezurski, który odbył się w Tatewie, ogłosił niepodległość Republiki Górskiej Armenii.
W wyniku trzęsienia ziemi w 1931 roku, zniszczeniu uległa dzwonnica oraz kopuła kościoła św. Pawła i Piotra. Do dziś odbudowano tylko kopułę kościoła.
Klasztor Tatew
Klasztor Tatew, położony w marzie Sjunik, niedaleko miasta Goris w Armenii. Założony został w roku 815. Najważniejszy i zarazem bardzo duży kościół, pod wezwaniem św. Piotra i Pawła był zbudowany w latach 895-906.
W 1995 roku klasztory Tatew, pobliska Wielka Pustelnia Tatewska (Tatevi Anapat) i przylegające do nich obszary Doliny Worotan zostały dodane do wstępnej listy miejsc światowego dziedzictwa UNESCO.
Przywrócenie klasztoru, przywrócenie jego dziedzictwa edukacyjnego i ożywienie życia monastycznego w Tatew jest jednym z głównych celów Programu Odrodzenia Tatew, którego częścią jest kolejka linowa Skrzydła Tatew (TaTever), kolejka linowa z Tatew na wieś Halidzor, która została otwarta w październiku 2010 roku. Została wpisana do Księgi Rekordów Guinnessa jako „najdłuższa na świecie dwutorowa kolejka linowa non-stop.
Dojazd
Z Erywania nie ma bezpośredniego połączenia z Tatew. Najpierw musimy udać się minibusem do Goris. Z Erywania do Goris minibusy odjeżdżają z południowego terminalu autobusowego, który znajduje się za stacją metra Sasuntsi Davit, przy ul. Budapest. Do wyboru mamy minibus nr. 611 i nr. 607. Minibus 611 jedzie 6 godzin, Minibus 607 jedzie 4 godziny.
Z Goris do Halidzor TaTever mamy dwie opcje: minibus lub taxi. Minibus kursuje godzinę.
Wszystkie sposoby podróży i rozkłady jazdy znajdziecie tutaj.