Trochę historii Budynek ten zaprojektował architekt Otto Pius Hippius w 1874 roku. Podążał za stylem architektonicznym z epoki Tudorów, który łączy w sobie późny gotyk i renesans. Budowa trwała od 1879 do 1881 roku, a mistrzem był F. Maag. Według legendy zamek zawdzięcza swoje istnienie zniewadze hrabiego Fryderyka Berga w młodości. Mianowicie, usiłując oskarżyć córkę hrabiego w Anglii, otrzymał odpowiedź od upragnionego teścia: „Nie oddam mojej córki dzikusowi z Rosji!” Ostatnim prywatnym właścicielem zamku był Friedrich Georg Magnus von Berg w latach 1888-1938. Po śmierci hrabiego Berga biznesmen z Valgi zaczął burzyć zamek Sangaste. W tym przypadku podkreślono, że nie jest tak cenny pod względem wyglądu i stylu budowy, ale…

Gdzie znajduje się Sagadi? Kompleks dworski położony jest w Parku Narodowym Lahemaa. Dwór zlokalizowany jest niecałe 100km od Tallinna w północnej części Estonii, nad Zatoką Fińską. Obecnie Sagadi stało się centrum turystyki oraz edukacji przyrodniczej i kulturalnej. Kompleks jest wyjątkowy ze względu na swoją jedność, w tym wiele budynków gospodarczych z wyremontowanymi drogami, pasami parkowymi, parkiem i stawami. Kompleks został odrestaurowany przez system leśny i dziś zarządzają nim leśnicy, a dokładniej RMK. W leśnym centrum Sagadi można odwiedzić muzeum lasu i dworu, szkołę przyrodniczą, hotel i restaurację. Historia dworu Posiadłość Sagadi po raz pierwszy wymieniono w źródłach pisemnych w 1469 roku. W ciągu dziejów należała do kilku różnych bałtyckich rodzin…

Jest to stara rosyjska wioska rybacka na brzegu jeziora Pejpus. Pierwszy pisemny dowód na to pochodzi z 1582 roku (Warnia, później Waronja). Osada powstała w XVIII wieku. Varnja to wieś rzędowa a mieszkańcami są głównie Rosjanie. Leży na trasie z Tartu do dworu Alatskivi. Zwana jest także pod nazwą „wioska cebulowa” ze względu na fakt, że mieszkańcy tej wsi uprawiają cebulę i sprzedają ją na herbatę cebulową. Corocznym zwyczajem jest także wrześniowa ryba cebulowo-żurawinowa. We wsi znajduje się Muzeum Staroobrzędowców Kolkja, ruiny cerkwi Przemienienia Pańskiego z 1855 roku. Jest tu także dom modlitwy dla staroobrzędowców z 1903 roku. Ikony pochodzą głównie z XX wieku. Wybierając się do dworu Alatskivi warto…

Historia dworu Pierwsza wzmianka o dworze pochodzi z 1601 roku. Główny budynek został wzniesiony w latach 1876-85 przez właściciela dworu Arveda von Nolcken. Jest to jeden z najbardziej luksusowych zamków neogotyckich w Estonii. W szczegółach jest to kopia zamku Balmoral w Szkocji. Obecnie budynek jest odrestaurowany z przeznaczeniem na muzeum. Został znacjonalizowany w 1919 roku, później działała w nim szkoła, mieściły się koszary, działała fabryka. Pod koniec XIX wieku podupadł i powoli zamieniał się w ruinę. W 2011 roku zakończyła się rekonstrukcja zamku. Obecnie można zwiedzać muzeum zamkowe, salę koncertową. Znajduje się tu także restauracja i hotel. Pałac otoczony jest przez rozległy park. W pobliżu działa niewielkie muzeum przyrodnicze. Informacje…

Ruiny Opactwa Wszystkich Świętych znajdują się 10km od ruin zamku Schauenburg, na skraju Parku Narodowego Szwarzwald. Jak mawia legenda o miejscu budowy opactwa miało zadecydować miejsce spoczynku osiołka, który przewoził worki ze złotem na życzenie Uty von Schauenburg. W 1192 roku wybudowano drewnianą kaplicę, którą stopniowo rozbudowano na klasztor norbertanek. W 1196 roku akt lokacyjny wydała księżna Uta Schauenburg. W 1200 roku Filip Szwabski uznał fundację, a w 1204 papież Innocenty III ją potwierdził. Pierwszym opatem był Gerung. W 1657 został podniesiony do rangi „opactwa” przez kapitułę generalną Zakonu Norbertanek. W XVIII wieku był u szczytu swojej potęgi. Jednak w listopadzie 1802 r. margrabia Karl Friedrich z Badenii dokonał kasacji opactwa…

Historia zamku Schauenburg został zbudowany w XI wieku przez księcia Bertholda II von Zähringen i stoi na wysokości 397 m n.p.m. na ogromnym granitowym występie przy wejściu do Renchtal naprzeciwko Strasburga w dolinie Renu.  W 1200 roku zamek został rozbudowany i jest uważany za jeden z najpiękniejszych kompleksów zamkowych XIII wieku, ponieważ jest genialnie zbudowany jako połączony zamek wysoki i niski, tzn. posiada mur ochronny od wschodu i jednocześnie rów z fosą na zachód. Należał do systemu zamków, które miały zabezpieczać przeprawy w Schwarzwaldzie, w tym zwłaszcza połączenie zachód-wschód ze Strasburga  przez Renchtal przez Kniebis i Freudenstadt do doliny Neckaru do Szwabii. Zamek przeszedł w ręce hrabiów Calw jako majątek małżeński Luitgarda, córki księcia…

Parę słów o mieście Miejscowość ta znajduje się 43 km na północ od Haguenau nad rzeczką Horn. Jest to bardzo małe miasteczko, w regionie Grand Est, w departamencie Mozela. O Bitche zrobiło się głośno gdy 19 marca 2021 roku Facebook postanowił usunąć oficjalny profil tego niewielkiego miasteczka. Powodem miało być uznanie przez algorytmy Facebook’a nazwy miasta za zniewagę i przekleństwo. Inne miasteczka regionu już wyprzedzając fakty zmieniły swoje nazwy na profilach Facebooku. I tak Rohrbach–les–Bitche, w poniedziałek 12 kwietnia zmieniło nazwę swojej strony na „Ville de Rohrbach”. Zwiedzamy Bitche Wracając do Bitche. W miasteczku znajduje się kilka atrakcji wartych zwiedzenia. Do jednej z nich należy cytadela w Bitche. Podczas wojny francusko-pruskiej, twierdza Bitche…

Historia Eindhoven to miasto w Brabancji Północnej, nad rzeką Dommel. Miasto liczy ponad 225 tys. mieszkańców, co czyni je 5 miastem w Holandii. Prawa miejskie zyskało w 1232 roku od księcia Brabancji. W 1554 roku wielki pożar zniszczył większość miasta, jednak miasto zostało odbudowane. Jednak Eindhoven zostało zniszczone z rąk Hiszpanów, ponieważ było to częste pole bitwy między Holendrami a Hiszpanami. Rewolucja przemysłowa była dobra dla Eindhoven, a dzięki Philipsowi miasto rozkwitło pod koniec XIX wieku. Podobnie jak wiele miast, Eindhoven wyrosło poza swoje średniowieczne granice na początku XX wieku, częściowo ze względu na silny przemysł elektroniczny, inżynieryjny i motoryzacyjny. Podczas II wojny światowej śródmieście fabryki Philipsa zostało zniszczone przez…

Jest to miejscowość oddalona o 35km na północ od Strasbourga. Haguenau zostało założone przez niemieckich książąt i na przestrzeni wieków wielokrotnie wymieniało się między Niemcami a Francją. Z tego też powodu miejscowość zmieniała pisownię między „Hagenau” i „Haguenau”. Po klęsce Francji w wojnie francusko-pruskiej Haguenau zostało przekazane nowemu Cesarstwu Niemieckiemu. Była częścią Cesarstwa Niemieckiego przez 48 lat od 1871 do 1918, kiedy pod koniec I wojny światowej wróciła do Francji. Przeniesienie to zostało oficjalnie ratyfikowane w 1919 r. traktatem wersalskim. Z atrakcji miasteczka można wymienić odkopany młyn wodny z fragmentami akweduktu, średniowieczne trzy bramy dawnych fortyfikacji: Tour des Chevaliers (Wieża Rycerska), Tour des Pêcheurs (Wieża Rybaków) i Porte de Wissembourg…